WK Dobber Clubs: brons voor HSV de Karper Voerendaal – Tinca Tinca
Team HSV de Karper Voerendaal – Tinca Tinca heeft afgelopen weekend een bronzen medaille veroverd bij het Wereldkampioenschap Dobber Clubs. Dankzij een ijzersterke slotdag schoven de Nederlanders drie posities naar boven op. Het eveneens Hollandse Team Maver Zammataro – de verdedigend wereldkampioen – kon geen potten breken en eindigde op plek 21.
Tevreden met brons
Aan de oevers van Kluczbork, een ruim 50 hectare reservoir in Polen, streden 36 teams om de wereldtitel. “We zijn tevreden met dit resultaat, zeker gezien het sterke deelnemersveld. Het was mijn eerste teammedaille, ondanks al enkele individuele internationale plakken. Dat we dit met ons eigen visclubje hebben gepresteerd maakt het extra speciaal”, zegt Sjors Milder.
De deelnemers waren tevreden met het eerlijke, mooie parcours.
Match of vaste hengel?
De verwachting dat het WK door de matchhengel gedomineerd zou worden bleek in de praktijk mee te vallen. “Verreweg de meeste vis hebben wij met de vaste hengel gevangen”, constateert Milder. Circa 80 procent van de vangst bestond uit blieken, aangevuld met voorn en een sporadische brasem, zeelt of karpertje.
Hollandse visserij
Milder: “We visten vrij ‘Hollands’: 2 grams dobber, een onderlijn van twintig centimeter (10/00) met een haak in de maat 16 of 18. Het haakaas – twee maden, een caster of muggenlarve deden het goed – lieten we snel naar de bodem zakken om mini-visjes minder kans te geven en ons te richten op dikkere vis. Door de verzwaring gegroepeerd tegen de onderlijn te plaatsen zakt het haakaas sneller naar de bodem.”
De meeste blieken wogen tussen de 100 en 300 gram.
Koude nacht
Kleine verschillen binnen de top-10 zorgde voor een felle strijd op de slotdag, met flinke verschuivingen in de eindstand. “Op zondag was de visserij anders, waarschijnlijk deels vanwege de koude nacht. Op een ondiep water als dit – gemiddeld circa 2,5 meter – heeft zo’n weersverandering wel degelijk invloed”, vertelt Milder. Kleine aanpassingen zijn dan noodzakelijk. Het is een mogelijke verklaring waarom sommige teams op de slotdag veel posities verloren.
De bronzen medaillewinnaars, staf en bankrunners: staand (v.l.n.r.) Baptiste Courtellemont, Stefan Hooyman, Gerrit Ansing, Ramon Pasmans, Daan van Wijlick. Zittend: Noël Gulpen, Ramon Ansing, Anja Groot en Sjors Milder.
Afwijkende voertactiek
De bronzen medaille winnaars kozen voor een afwijkende voertactiek en schotelde de vissen regelmatig ander haakaas voor. “Bij aanvang voerden we slechts een paar ballen voer. Dit bestond uit ‘gewoon’ bruin lokvoer – veel anderen kleurden het voer zwart – aangevuld met zware leem (25 procent) en zonder aas. Aansluitend voerden we met een cupset, op de 13 meter, heel geconcentreerd los aas bij”, licht Milder de vaste hengel strategie toe. Op deze manier maakten ze een snelle start met direct visvangst. “Daarna was het zaak om regelmatig bij te voeren.” De schrale aanpak had bovendien als doel om het haakaas zoveel mogelijk op te laten vallen. Milder: “Regelmatig wisselen van haakaas leidde ook sneller tot een aanbeet. De eerste vis na zo’n switch was veelal ook direct een groter exemplaar.”
Top-3 teamklassement
- Lenza Emiliana Tubertini (Italië), 31 punten;
- Crazy boys – Maver (Tsjechië), 44 punten;
- Team HSV de Karper Voerendaal – Tinca Tinca (Nederland), 44 punten.
