Visioniar no. 58 op de deurmat
Visionair no. 58. is verschenen en zit weer vol met interessante artikelen over water, vis en visstandbeheer. In deze nieuwe editie onder meer aandacht voor de wolhandkrab, trekvissen in de knel, kreefteninvasie, de elft, giftige vissen, diverse grondels, steuren en meer.
Haar op de scharen : De wolhandkrab is here to stay.
Hoe heroïsch de trek van de wolhandkrab ook is, het is en blijft een exoot en hij is hier om te blijven. De grote vraag is: wat moeten we ermee? En hoe schadelijk is hij voor de visstand en de rest van onze aquatische ecosystemen?
Van IJmuiden naar Amsterdam
Samenwerken rond vis in het Noordzeekanaal en Ommelanden. Het Noordzeekanaalgebied vormt een natuurlijke verbinding voor trekvissen als aal, driedoornige stekelbaars en spiering. In een sterk veranderd landschap blijkt samen optrekken binnen het stroomgebied cruciaal voor het herstel van migratieroutes, een effectieve monitoring van vispassages en onderzoek naar resterende knelpunten.
Trekvis wereldwijd in de knel
De Living Planet Index for Migratory Freshwater Fish schetst een droevig beeld van de teruggang van veel migrerende vissoorten.
Door de bouw van waterkrachtcentrales en klimaatverandering zal de druk op zoetwaterecosystemen verder toenemen.
Toch zijn er ook lichtpuntjes, zoals herintroducties en ecologisch herstel na verwijdering van oude dammen.
Werken aan meivis
De elft of meivis was één van de meest voorkomende riviertrekvissen maar stierf uit in de eerste helft van de 20e eeuw.
Al bijna vijftien jaar lang zetten visonderzoekers zich in voor de terugkeer van deze bijzondere riviertrekvis. Diverse onderzoeken wijzen op een succesvolle herintroductie van de haringachtige.
Het venijn van vissen
Wie wel eens is gestoken door de kleine pieterman (Echiichthys vipera), weet dat dit een flink pijnlijke ervaring is. Ondanks zijn bescheiden formaat is dit visje een van de giftigste dieren in onze kustwateren.
Grondelende grondels
De riviergrondel Gobio gobio is een algemeen voorkomende vissoort die, ondanks dat zijn naam anders doet vermoeden, zowel in stromend als stilstaand water kan worden aangetroffen. Deze soort die maximaal 20 centimeter lang kan worden is een echte bodembewoner met twee kenmerkende bekdraden. Naast insectenlarven bestaat zijn voedsel uit kreeftachtigen zoals vlokreeften en waterpissebedden.
Riviergrondels grondelend in de zandige bodem van een rivier.
Beet! Culinaire gids voor sportvissers
Nederland kent een rijke visserijgeschiedenis, maar met een jaarlijkse consumptie van nog geen 4,5 kilo per persoon eten we in vergelijking met omliggende landen opvallend weinig vis – laat staan van het zoete water.
Journalist en hobbyvisser Jacques Hermus wil daar met zijn nieuwste boek BEET! verandering in brengen.
Europeanen versus Amerikanen : De juiste steur in het juiste water
ARK Natuurontwikkeling, het Wereld Natuurfonds en Sportvisserij Nederland werken samen aan het herstel van de steur in de Rijn. De aanpak volgt de richtlijnen van de IUCN (International Union for Conservation of Nature and natural resources) en kent een internationale samenwerking met Franse en Duitse overheden en onderzoeksinstituten. Bij de kweek van deze oerdieren in Duitsland staan twee nauw verwante steursoorten in de schijnwerpers. In Frankrijk ‘slechts’ een.
Kreefteninvasie : Roofvis als bestrijder van invasieve rivierkreeften
De opmars van exotische rivierkreeften lijkt niet te stoppen. In nagenoeg alle watertypes kun je ze tegenwoordig tegenkomen, vaak in (zeer) grote aantallen. De uitheemse dieren vormen niet alleen een gevaar voor de stabiliteit van oevers en dijken, maar bedreigen ook natuurwaarden. Valt dit kreeftenprobleem nog te beheren en te beheersen?
Over paarden en garnalen
De garnaalvisserij te paard is op sterven na dood, maar in de Belgische kustgemeente Oostduinkerke houdt een handjevol paardenvissers de traditie in stand.
nog bestaat, opgenomen in de UNESCO-lijst van Immaterieel Cultureel Erfgoed.
Katrien Terryn (27) legde afgelopen zomer haar examen af als tweede vrouwelijke garnaalvisser te paard, waarmee ze deze unieke traditie verder voortzet.
Tekens van ouderdom
Al in de klassieke oudheid toonde de wetenschap zich nieuwsgierig naar de allerhoogste leeftijd van vissen. In die tijd was al bekend dat sommige vissoorten opvallend oud kunnen worden.
Zijlijnen Visionair no. 58.
Gaan o.a. over lerende karpers: ‘Leervermogen’ is ook voor vissen van belang in hun strijd om te overleven. Bijvoorbeeld om predatoren te herkennen en het risico van predatie te verminderen.
Vliegende eieren: De elft (Alosa alosa) is een kenmerkende trekvis, die via een internationaal programma in de Rijn wordt geherintroduceerd. Sportvisserij Nederland participeert in dit programma.
Sinds 1925 wordt via herintroductieprogramma’s geprobeerd de elft terug in de Rijn te krijgen.
Bron: Visionair no. 58
Voor een abonnement klik hier.